زاهدی گوید: جواب چهار نفر مرا سخت تکان داد.

   اول مرد فاسدی از کنار من گذشت و من گوشه لباسم را جمع کردم تا به او نخورد.

     او گفت ای شیخ خدا میداند که فردا حال ما چه خواهد بود!

      دوم مستی دیدم که افتان و خیزان راه میرفت به او گفتم قدم ثابت بردار تا نیفتی.

         گفت………….

         تو با این همه ادعا قدم ثابت کرده ای؟!

         سوم کودکی دیدم که چراغی در دست داشت گفتم این روشنایی را از کجا اورده ای؟

        کودک چراغ را فوت کرد و آن را خاموش ساخت و گفت :

        تو که شیخ شهری بگو که این روشنایی کجا رفت؟!

     چهارم زنی بسیار زیبا که درحال خشم از شوهرش شکایت میکرد.

     گفتم اول رویت را بپوشان بعد با من حرف بزن.

    گفت من که غرق خواهش دنیا هستم چنان از خود بیخود شده ام که از خود خبرم نیست

تو چگونه غرق محبت خالقی که از نگاهی بیم داری؟!

در کلاس درس خدا؛

آن هایی که ناله می کنند، رد می شوند؛

آن هایی که صبر می کنند، قبول می شوند؛

آن هایی که شکر می کنند، شاگرد ممتاز می شوند.

به کعبه گفتم تو از خاکی منم خاک

        چرا باید به دور تو بگردم

        ندا آمد تو با پا آمدی باید بگردی

برو با دل بیا تا من بگردم

خداوندا تو خیلی بزرگی و من خیلی کوچک

جالب اینجاست تو به این بزرگی من کوچک را فراموش نمیکنی.

ولی من به این کوچکی تو را فراموش کرده ام!

دلت را خانه ما کن، مصفّا کردنش با من

    به ما دردِ دل افشا کن، مداوا کردنش با من

      اگر گم کرده ای ای دل، کلید استجابت را

         بیا یک لحظه با ما باش، پیدا کردنش با من

           بیفشان قطره ی اشکی، که من هستم خریدارش

             بیاور قطره ای اخلاص، دریا کردنش با من

              اگر درها به رویت بسته شد، دل بر مکن بازآ

                در این خانه دق الباب کن، وا کردنش با من

               به من گو حاجت خود را، اجابت می کنم آنی

             طلب کن آنچه می خواهی، مهیّا کردنش با من

           بیا قبل از وقوع مرگ، روشن کن حسابت را

         بیاور نیک و بد را، جمع و منها کردنش با من

        چو خوردی روزی امروز ما را، شکر نعمت کن

       غم فردا مخور، تأمین فردا کردنش با من

    اگر عمری گنه کردی، مشو نومید از رحمت

تو نام توبه را بنویس، امضا کردنش با من

قابل توجه تمامی کسانی که خیلی راحت به خانم ها تهمت می زنن!!!

«إِنَّ الَّذینَ یَرْمُونَ الْمُحْصَناتِ الْغافِلاتِ الْمُؤْمِناتِ لُعِنُوا فِی الدُّنْیا وَ اْلآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظیمٌ»

« کسانی که زنان پاکدامن و بی خبر (از هرگونه آلودگی) و مؤمن را متهم می سازند،

در دنیا و آخرت از رحمت الهی بدورند

و عذاب بزرگی برای آنهاست.

بهشت و جهنم دو منطقه جغرافیایی نیستند.

      بهشت و جهنم را نباید اینجا و آنجا جستجو کرد

        برای یافتن بهشت و جهنم ، به خویشتن خویش سفر کن

          ذهن ، بهشت می شود.

        ذهن ، جهنم می شود.

      ذهن توان این را دارد که هر یک از این دو باشد.

عرش و فرش الهی در درون ماست.

      همین طور بهشت و جهنم

       ما عادت کرده ایم همه چیز را بیرون از خویش جستجو کنیم

     زیرا سفر به درون ، بسیار دشوار است

ما بیرونی شده ایم

        وقتی به خدا فکر می کنیم ، به آسمان نگاه می کنیم

         خدا شخصی ست که در آسمان منزل دارد

         اما….

      خدا را در درون خود جستجو کن….

او دور از دسترس نیست